رمضانعلی صابری خورزوقی، فرزند شعبانعلی و زهرا، در پنجم تیر ماه سال 1324 در شهر دولت آباد ، روستای خورزوق از شهرستان اصفهان به دنیا آمد.
رمضانعلی در مدرسه هم، شاگرد موفقی بود. همکلاسی هایش برای رفع اشکالات درسی به او مراجعه می کردند. اما به خاطر اینکه مخارج خانه بر دوش برادر بزرگش بود، درس را رها کرد تا کمک خرج خانواده اش باشد . تا مقطع دوم دبیرستان درس خواند.
او فردی خیر بود و تا آنجا که می توانست به همنوعان خود کمک می نمود. حتی زمانی که حج به نامش درآمد، آن را به یکی از پیرمردهای بندرعباس هدیه کرد. یخچالی به یکی از اهالی جنوب داد، چون دیده بودکه آنها مواد غذایی فاسد شدنی را داخل چاه آویزان کرده بودند که فاسد نشود.
در نیروی دریایی ارتش مشغول به خدمت بود و از همان زمان تغییر و تحولات در رفتارش پدید آمد و بیشتر متواضع و فروتن شده بود.
در جریان انقلاب به طور مخفیانه پای صحبت آیت الله جمی، امام جمعه آبادان، می رفت. هرگز نماز جمعه اش ترک نمی شد . یک بار در باشگاه افسران با افراد نظامی درگیر شد و مدت 8 ماه در زندان بود. او به خاطر این که آن ها مشروب میخوردند با آنها درگیر شده بود . در زندان توسط ساواک شکنجه شد.
با اینکه در ارتش شاه خدمت می کرد ضد طاغوت بود و در تظاهرات شرکت می کرد.
با شروع جنگ تحمیلی، خانواده اش را از آبادان به اصفهان فرستاد و خودش برای دفاع از میهن اسلامی در آبادان ماند.
او افسر نیروی دریایی، و مدتی گروهبان ساحلی هرمزگان بود.
او دست از دنیا شسته بود و مدام از شهادت صحبت می نمود. رمضانعلی صابری در تاریخ 68/1/13 در خلیج فارس در حین تعقیب قاچاقیان و سقوط به دریا به شهادت رسید.
پیکر پاکش بعد از تشییع در گلزار شهدای روستای خورزوق دفن گردید.
