محمود در سال 1339 در یک خانواده متوسط و مذهبی در شهرستان نجف آباد دیده به جهان گشود. او بعد از پشت سرگذاشتن دوران کودکی وارد مدرسه شد و دوران ابتدایی، راهنمایی و دوره چهار ساله هنرستان را با گرفتن نمرات خوب و عالی به پایان برد. محمود درسن 17 سالگی که در سال سوم هنرستان مشغول به درس بود پدرش را از دست داد. پدری مهربان، دلسوز و روحانی که بسیار در تربیت و پرورش فرزندان خود سعی و تلاش می‌کرد ولی با سرنوشت و تقدیر الهی چه می‌شود کرد که سرنوشت این چنین است و از آن موقع به بعد آن شهید مجبور شد که همراه تحصیل کار نیز بکند ولی با این حال لحظه‌ای از درس غافل نشد و به ادامه آن پرداخت و بلافاصله بعد از گرفتن دیپلم در کنکور دانشگاهها و موسسات آموزش عالی آن زمان شرکت کرد و در رشته مهندسی برق پذیرفته شد و حدود دو ترم تحصیلی را در دانشگاه صنعتی اصفهان با موفقیت گذراند.
جرقه انقلاب اسلامی افروخته شد و نهضت اسلامی آغاز شد و دانشگاهها که نقش اساسی را دراین زمینه داشتند وارد جریان شدند و بعد از آن به تعطیل شدن آنها انجامید که دانشجویان آن با توده مردم وارد صحنه انقلاب شدند، محمود نیز در تمامی مراحل حضوری فعالانه و چشمگیر داشت و برخود واجب می‌دانست که در تمام تظاهرات شرکت کند. حتی یک بار نیز مجروح شد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و باز شدن مدارس او به تهران رفت و در آنجا وارد آموزش و پرورش شد و به تدریس پرداخت که البته یک سال نشد که با تأسیس جهاد سازندگی به فرمان حضرت امام وارد جهاد سازندگی شد و به استان محروم چهارمحال بختیاری رفت و در منطقه اردل در واحد برق‌رسانی به خدمت مشغول شد ایشان حدود دوسال همراه با چند نفردیگر از قبیل شهیدان، علی ایمانیان، اکبر فتاح‌المنان، محمد رضا عرشی، حمید امیر کاوه، و حیدر علی امامی در آن منطقه صادقانه و فی سبیل الله خدمت کردند و بعد از آن با شروع جنگ تحمیلی در سال 1359، او نیز با بسیاری از جهادگران به جبهه‌های جنگ اعزام شد و در چندین عملیات شرکت فعالانه داشت. در حصر آبادان، طریق‌القدس، فتح‌المبین و بالاخره بیت‌المقدس‌که در همین عملیات یعنی صبح روز یکشنبه تاریخ 61/3/3 (روز فتح خرمشهر) به درجه رفیع‌شهادت رسیدند.
از خصوصیات بارز محمود دارا بودن ایمان و اخلاق نیک، وارسته بودن، دوری از تجملات و مادیات، جدیت و پشتکار داشتن، ساده زیستن و غیره و تا آنجا که از دیگران اطلاع یافته‌ایم او در این مدت که در جهاد سازندگی بودند از آن ارگان پولی دریافت نکردند و به خاطر رضای خداکار می‌کردند. او مظلومانه زندگی کرد و مظلومانه نیز به شهادت رسید. رحمت خداوند بر او باد.
از خداوند می‌خواهیم که بتوانیم از خون آنها پاسداری کنیم و اهداف آنها را در جامعه پیاده کنیم.
