تاریخ گواه است که دلدادگان وصال محبوب، همواره سوار بر بال ملایک، از خاک به افلاک رسیده اند. دلسپرده روستایى، طلبه شهید اسدالله هادى، از تبار این آسمانیان عاشق بود. اوان کودکى و تحصیلات ابتدایى در روستاى محل تولدش تیکن گذشت، شوق همنشینى با ساکنان عرش، او را به دیار نیلوفر کویر، کریمه اهل بیت (ع) حضرت معصومه (س) کشانید. بحبوبه انقلاب اسلامى بود و او با همکارى جمعى از طلبه هاى حقانى قم، اعلامیه هاى امام (ره) را به شهرها و روستاها مى برد. یک بار نیز در این راه در گلپایگان دستگیر شد.
با شروع جنگ، بارها از طریق بسیج، به جبهه اعزام شد و گمشده خویش را در میان خیل رهپویان طریق عشق یافت. او که در این سال ها هرگز رابطه اش را با حوزه قطع نکرده بود در سال
1363 در حوزه علمیه گلپایگان ثبت نام نمود. عملیات والفجر 8 در بهمن ماه 64 بود و فصل لقاى یار فرا رسید و پس از نبردى دلیرانه به دیدار معبود شتافت و سپس پیکر پاکش در زادگاهش به خاک سپرده .

فرازی از وصیت نامه:
اگر چشمت را از نامحرم بپوشانى، گوشت را از سخنان بیهوده مثل غیبت و دروغ و غیره دور نگاه دارى، زبانت سخن دروغ و تهمت نگوید و دست و
پایت در غیر راه خدا کارى انجام ندهی؛ آنگاه بر نفس اماره پیروز شدى و موفق هستى در دنیا و آخرت .