او كه در سه مركز علمى و حوزه دينى در كاشان، تهران و قم تحصيل كرده بود ضرورت فعاليّت هاى فرهنگى را شناخته و نقش خطوط انحرافى و گروهك ها را در مناطقى مثل كردستان درك نموده بود. به همين خاطر در مرداد 59 به كردستان هجرت كرد و با نماينده امام و ديگران، مركز بزرگ اسلامى در غرب كشور را بنيان نهاد. او در پيوند روحانيت شيعه و سنى كوشيد تا طى يك سال در بيشتر شهر هاى كردستان و آذربايجان غربى مثل سنندج، مريوان، سقّز، اروميه، بانه، سردشت، مهاباد و پاوه شعب و مدارس علوم دينى تأسيس نمود .
شهيد كاظمى از طلاب فاضل و بر جسته حوزه بود كه بارها مورد تشويق استادان خويش قرار
گرفت. او در تظاهرات و سرنگونى شاه و سازمان يابى انقلاب نقشى مؤثر را ايفا نمود. وى داراى
اخلاق و رفتار خاص اسلامى بود كه به خاطر تأثير گذارى رفتارى و عملى، مورد شناسايى منافقان
قرار گرفت و در قم با ترور كور آنان به شهادت رسيد.