این عکس تاریخی یکی از اسناد نشان دهنده تفاوت میان برخورد ایران اسلامی با اسرای عراقی و عراقِ بعثی با اسرای ایرانی است. از میان ده ها هزار اسیر عراقی موجود در اردوگاه های ایرانی، درصد بسیار کمی را ارامنه و آشوریان تشکیل می دادند اما همین تعداد اندک هم برای انجام فرائض مذهبی خود از آزادی کامل برخوردار بودند و حتی مانند آنچه در عکس دیده می شود، امکانات لازم برای برگزاری آیین های جمعی نیز در اختیارشان قرار می گرفت. در همین حال، علاقمندان می توانند با انتخاب خود یا از سر اتفاق به هر کدام از کتاب های خاطرات اسرای ایرانی از اردوگاه های متعدد عراقی مراجعه کنند (چه کوتاه و چه بلند). در هیچ کدام از این خاطرات نیست که زجر و عذاب اسرای ایرانی برای انجام جزئی ترین تکالیف مذهبی شان، از نماز تا عزاداری سیدالشهدا یا مراسم دعا، مشهود نباشد. (نماز جماعت و عزاداری سالار شهیدان(ع) و دعای توسل یا کمیل که مطلقا ممنوع بود).
