نصرالله کرمی دهاقانی، فرزند احمد و خدیجه ضعیفی دهاقانی ، در نوزدهم آذرماه سال 1338 در قمشه شهرضا به دنیا آمد.
تمام هم و غمش دفاع از اسلام بود و بالاترین عیار او برای هرگونه ارتباط دیگران خدا بود. اواین اعتقادو ایمان را از بچگی داشت و همه دوستان و یاران او افرادی مذهبی و معتقدبودند. در برخورد با خانواده و دوستان نیز خدا را در نظر می گرفت وکاری را انجام می داد که رضایت خدا در ان بود.
میزان تحصیلاتش لیسانس علوم و فنون نظامی بود و شغل ایشان قبل از جبهه، افسر ارتش با درجه ستوان یکم بود.
نصرالله کرمی برای ایمانش به جبهه می رفت و می گفت : هر مسلمانی الان، هر طور که می تواند باید خدمت کند. همچنین این جا وطن ماست وما نمی گذاریم که وطن ما به دست بیگانگان بیفتد.
مسئولیتش در جبهه فرمانده گردان در لشکر 92 زرهی بود همچنین مسئولیت تدارکات را در جبهه نیز بر عهده داشت او از سوی ارتش جمهوری اسلامی به مناطق جنگی اعزام شده بود.
نصرالله کرمی دهاقانی در بیست و هفتم اردیبهشت ماه سال 1364 در اهواز در جبهه شرهانی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سقف دهان و مخچه به شهادت رسید.
فرازی از وصیتنامه شهید
من یک سربازم، با داشتن چنین قلبی و در چنین عصری برخود می بالم. هرگاه در برابر کلام خدا نظر به راست می کنم و پای محکم بر زمین می کوبم. غرق در لذت و خلسه معنوی می گردم . برخلاف تمام نظامیان دنیا- که برای شغل، مقام و درجه و اگر خیلی از خود گذشته باشند، برای دفاع از آب و خاک نظامی هستند- من فقط و فقط به خاطر پاسداری از خون پاک و مطهر شهیدان و عزیزان پاکباز و خوشنودی ولی عصر، امام زمان (عج)، لباس رزم بر تن می کنم. اگر لایق آن باشم، می گویم سرباز امام زمان(عج) هستم. در این دنیا به جز جان ناقابل چیز دیگری ندارم که در راه خدا هدیه کنم، پس سینه ام را سپر گلوله های اهریمنان و دشمنان ساخته تا در بازار پرغوغای انسان و خدا معامله واقعی کنم . مشتری من خداست.
بارالها، مرا در راهی که می روم یاری فرما. نعمت شهادت را نصیب این بنده پر تقصیرت بفرما.
