شهادتش در عملیات ثامن الائمه(ع) و در منطقه آبادان بود! اما شاید تقدیرش این گونه رقم خورد که دوبار مدال افتخار شهادت را از محضر الهى دریافت کند؛ چرا که هواپیماى حامل پیکر او، همراه با شهید فکورى و جمعى از یاران انقلاب توسط خفاشان کور هوایى صدام مورد تجاوز قرار گرفت و منهدم گشت.
طلبه مجاهد، شهید جوادى تحصیلات راهنمایى را که تمام کرد با راهنمایى برادرش که براى تحصیل به امریکا رفته بود، هشت ماه و نیم به ایالات متحده سفر نمود. و هنگام برگشتن با روحیه اى خاص معنوى وارد حوزه شد. هنگامى که مسئولیت خود را در دفاع از حریم اسلام و نظام اسلامى دید به جبهه هاى نبرد حق علیه باطل روى آورد و پس از مجاهدت ها و جانفشانى ها به لقاى خدا پیوست.
مهمترین خصوصیت اخلاقى این شهید بزرگوار، شجاعت عجیب و مثال زدنى او و نیز سادگى و صفاى ذاتى او بود. او در یک خانواده روحانى، عالم و پر نجابت پرورش یافت و چه در مبارزات قبل از انقلاب که مورد ضرب و شتم ساواک قرار گرفت و چه فعالیت هاى بعد از آن، همواره جدى و کوشا بود.

فرازی از وصیت نامه:
راهى است که باید پیمود و سفرى است که باید رفت، چه بهتر که در حال خدمت به اسلام و ملت شریف اسلامى شربت شهادت نوشیدن و با سرافرازى به لقاى الله رسیدن و این همان است که اولیاى معظم حق تعالى آروزى آن را مى کردند.