آن شب على زودتراز همیشه به خواب رفت. مدت زیادى نبود که از جبهه برگشته بود. ساعت
12/30 شب مزدوران بعثى موشکى پرتاب کردند و اتاقى که على به همراه برادرش در آن خوابیده بود با خاک یکسان شد.
على مهرعلیان، طلبه باایمان مدرسه امام صادق(ع)، بنا بود هفتمین بار عازم جبهه شود که تقدیر الهى این چنین رقم خورد. در اسفند سال 62 ، بر اثر ترکش خمپاره مجروح شد و دست راستش از کار افتاد. او که خطاط بود، سعى کرد تا نوشتن را با دست چپ تمرین کند و موفق هم شد.
شهید مهرعلیان داراى روحیات بالا، با وقار و شوخ طبع بود و شرکت در مراسم دعاى کمیل و اجتماعات را غنیمت مى شمرد و به آن اهتمام مى ورزید.

امیدوارم که نمازهاى جمعه و جماعت را فراموش نکنید که اینها از سن تهاى دین مبین اسلام است.