شهید حسین حیدری در سال 1349 در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود و توسط این خانواده با تربیت صحیح به شش سالگی رسید واز6سالگی وارد دبستان شد. دوران ابتدایی را به خوبی در ای مدرسه سپری کرد و دروان راهنمایی را در برخوار سپری کرد ودر موقع فراغت در کار کشاورزی به پدرش کمک می کرد و پس از دوران راهنمایی در مدرسه علمیه امام جعفر صادق (ع) در اصفهان نام نویسی نمود و وارد حوزه علمیه شد. از خصوصیات بارز ایشان این بود که این شهید فردی مظلوم و خیلی کم حرف بود و آزارش هم به جایی نمی رسید تا جایی که پدرش می گوید من در مدت زندگی حتی یک مرتبه ام سراغ ندارم که از من حرف شنوایی نداشته باشد به جز یک مورد که آن هم در موقع رفتن به جبهه. دو سال و چند ماه در حوزه علمیه مشغول به درس بود ودر تاریخ 27/11/1365 به گفته امام که فرمودند رفتن به جبهه ها واجب است در دوره ی آموزشی که 45 روز طول کشید شرکت کردند. ما به او گفتیم که هنوز زود است بروی به جبهه که در جواب گفت که خیلی هم دیر شده من قبلا باید می رفتم و مخالفت شما بی مورد است . پس از دوران آموزشی عازم جبهه شدند. ایشان در فرائض دینی کاملا مقید بودند از جمله شرکت در نماز جماعت . در تاریخ 1/2/1366 در عملیات کربلای 10 شرکت نمودند و در این عملیات بر اثر ترکش که به ایشان اصابت کرده بود به درجه ی رفیع شهادت نائل گردید و در تالریخ 9/2/1366 بر دست امت حزب الله تشیع گردید.

فرازی از وصیت نامه:
... به نام خدایى که جز به زیادى بخشش او امیدوار نیستم و جز از عدل او ترس ندارم ... و جز به رشته توحید او چنگ نمی زنم ...