هیچ کس از فعالیت هاى سیاسى و مسئولیت هاى متعدد او خبر نداشت. دادیار سپاه شیراز
و مبارزه با سوداگران مرگ،حجره نشین مدرسه حجتیه و شاگرد ممتاز مدرسه آیت الله گلپایگانى
و حوزه علمیه قم که رسائل و مکاسب را به پایان رسانده و نیز لیسانس علوم قضایى را هم دریافت
داشته است و... محافظ بیت امام (ره) و در پایان رزمنده دلاور جبهه هاى نور علیه ظلمت...
آرى! شهید والا مقام محمّد تقى توکل، روحانى رزمنده اى که علمش را با خون پاکش در هم
آمیخت. با شروع جنگ تحمیلى عازم جبهه شد. در ابتدا به عنوان مسئول عقیدتى سیاسى هوانیروز و
بعد در درگیرى کردستان در کنار سردار شهید صیاد شیرازى و بعد هم شهادت در عملیات مقدماتى
بیت المقدس و عروج عاشقانه به معراج یار. دوستان دوره طلبگى، هم حجره اى ها و یارانش مى گویند :
با هوش، خوش فکر، مهذب، سخت کوش و حالاتش هنگام زیارت دیدنى بود. کم غذا مى خورد
و زیاد مطالعه مى کرد. چهل شب پیاده روى به طرف جمکران معنویتى برایش ایجاد کرده بود که
وصف ناشدنى بود. آرى حدیث عشق در دفتر نگنجد...
فرازی از وصیت نامه:
پدر و مادرم! در کشته شدن من غمگین مباشید که انسان یکبار بیشتر نمیمیرد، چه بهتر که در راه خدا و اسلام شهید شود.
